Niewielu z nas zdaje sobie sprawę z faktu, że to, w jaki sposób żyjemy i to, co myślimy, jest wynikiem tego, co przyswoiliśmy w trakcie naszego dzieciństwa. I nie ważne, czy były to wartościowe i budujące poczucie naszej wartości przekazy, czy szkodliwe wzorce, przez które nie potrafimy właściwie funkcjonować w dorosłym życiu. Nasz społeczny, kulturowy i technologiczny dorobek, jest przekazywany z pokolenia na pokolenie, zapewniając nam i naszym dzieciom życie w komforcie. Dziecko rodząc się, a zarazem stając się częścią naszego społeczeństwa, nie musi poznawać od zera wszystkich prawd rządzących naszym światem, lecz dowiaduje się ich od nas. Nie musi więc również popełniać wszystkich tych błędów, które już kiedyś zostały popełnione, a które doprowadziły do świata, w jakim żyjemy teraz.
Niestety istnieje również druga strona medalu. Fakt przekazywania naszym potomkom informacji o rzeczywistości nie zawsze jest zgodny z tym, jak rzeczywiście ona wygląda i jaka jest. Staje się to za sprawą tego, że nasi rodzice postrzegają rzeczywistość poprzez informacje, które oni również kiedyś uzyskali od swoich opiekunów. Nasz sposób myślenia jest więc pewnego rodzaju wypadkową tego, jak widzą świat osoby, które nas wychowują, oraz jak widziały go osoby, które wychowały ich. Dodatkowo na dalszych etapach życia informacje o funkcjonowaniu świata będą docierały do nas również z innych źródeł takich jak telewizja, Internet, książki, ale również religia, czy edukacja.
Nie oznacza to jednak, że cała nasza osobowość to zlepek treści, które otrzymaliśmy od świata, który nas otacza. Nasza genetyka również niesie ze sobą pewne tendencje, które wpłyną na to, jaką osobowość będziemy mieli. Jednak pomimo tego największy wpływ na nas będzie miało programowanie społeczne. Czyli proces kształtowania, który ma na celu reagowanie w sposób ogólnie aprobowany przez społeczeństwo. Aby to osiągnąć, najczęściej wykorzystuje się mechanizmy kary i nagrody.
W efekcie życie w zgodzie z sobą samym w obliczu społecznego programowania oraz informacji przekazanych nam przez przeszłe pokolenia jest dużym wyzwaniem. Zauważenie tych bardzo głęboko zakorzenionych wzorców i ich zmiana wymaga dużej odwagi oraz cierpliwości. Często rozwój osobisty wymaga wielu lat ciężkiej pracy nad samym sobą. Warto jednak podjąć walkę, ponieważ nagroda jest olbrzymia, a jest nią życie w zgodzie z samym sobą.